we must make relations with all other countries of the world, it is an urgent job for us

چرا عده ای فکر می کنند که اقتدار ملی و بین المللی فقط در قدرت نظامی و دفاعی صرف است؟!
شکی نیست که قدرت دفاعی و نظامی برای هر کشوری اقتدار میآفریند، اما این مهم فقط یکی از عوامل ایجاد کننده اقتدار و منافع و امنیت ملی برای هر کشوردر دو حوزه داخلی و خارجی است.از عوامل بسیار مهم دیگر اقتدار آور، می توان از تولید بالای ناخالص ملی (در بخشهای صنعتی و کشاورزی و خدمات و نیز صادرات محصولات مازاد مصرف داخلی )و داشتن روابط گسترده سیاسی و اقتصادی و فرهنگی با همه دول و ملل جهان و مهمتر از آن حضور در مدیریت سازمانهای بین المللی نام برد. بنظر بنده سعید شجاعی سعدی

 بعنوان یک پژوهشگر و فعال اینترنتی حوزه فرهنگ و صلح جهانی حضور در مدیریت سازمانهای بین المللی از نان شب برای اقتدار و امنیت و منافع ایران و نیز برای رسیدن به اهداف بین المللی و آرمانی جمهوری اسلامی ایران در دفاع از حقوق ملت ستم دیده فلسطین و مانند آن واجب تر است. گاهی حضور عزتمند یک کشور در مدیریت سازمانهای بین المللی می تواند چند برابر جنگ و بدون دادن حتی یک تلفات منافع همه جانبه و اهداف آن کشور را تامین نماید (تازه اگر جنگ به سرانجام خوش و پیروزی ختم شود و اگر با شکست و تلفات بالا و تجزیه و سقوط حاکمیت یک کشور منتهی شود که دیگر یک فاجعه واقعی غیر قابل جبران است).
----
من واقعا نمی فهم چرا عده ای در کشور اقتدار جمهوری اسلامی ایران را در فقط در قدرت نظامی می بینند و به همین دلیل با هر نوع حضور عزتمندانه ایران در سازمانهای بین المللی که پیش شرط اساسی آن عادی سازی روابط در چارچوب منافع و احترام مشترک و متقابل با همه کشورهای دنیا است، مخالفت میکنند.
---
 اگر واقعا به دنبال این هستیم که حقوق فلسطینیان تامین شود و جایگاه حزب الله در لبنان تثبیت شود و مردم سوریه و عراق و یمن و دیگر مظلومین اعاده شود(که حتما هم بدنبال اینها هستیم) و امنیت ملی و تمامیت ارضی و منافع ملی ما نیز حفظ شود آیا با جنگ و درگیری و شعار دادن این اهداف و آرمانها قابل وصول است؟ و تازه اگر اراده سیاسی برای عملی کردن این اهداف با قدرت نظامی در کشور وجود داشته باشد آیا توان نظامی ما می تواند یک تنه با قدرت نظامی نزدیک به 100 کشور عضو مستقیم یا غیر مستقیم جبهه استکباری (ناتو و اسراییل و همه کشورهای حامی عرب و عیر عرب آن) درگیری نظامب پیدا کنیم؟!.
---
اما بنده معتقدم اگر روابط ما در چارچوب احترام و منافع مشترک با همه کشورهای دنیا بهبود یابد ، حتما زمینه حضور ما در شورای امنیت سازمان ملل و صندوق جهانی پول و سازمان تجارت جهانی و شورای حکام سازمان بین المللی انرژی هسته ای و مانند آنها دیر یا زود فراهم خواهد شد و در آنجا واقعا و بدون شعار می توانیم  آرمانهای ملت بزرگ ایران که همانا رهنمودهای امام ره و رهبر فرزانه انقلاب  را نیز در بر میگیرد عملی نماییم.
---
از همه عوامل بالا گذشته واقعیتهای اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی داخلی و توطئه های که برخی از همسایگان نابخرد ما در جهت تحریک ایران اسلامی و کشاندنش به یک جنگی که یک طرفش جمهوری اسلامی ایران باشد و طرف دیگر آن همه دنیای استکبار با حواریونشان ! (که جای بحث آنها اینجا نیست) میطلبد تا راههای جدید سیاسی و گقتگو و تعامل را نیز تجربه کنیم ، نباید فراموش کنیم که کشورهای قدرتمندی چون روسیه و چین به ما فقط بعنوان یک طعمه و یک کالای با ارزشی نگاه می کنند که بتوانند با فروش ما به دنیای استکباری منافع همه جانبه خودشان را تامین کنند.
---
نتیجه آنکه نه تنها باید از تلاشهای رییس جمهور روحانی در گسترش روابط با دنیا حمایت کرد که زمینه تشکیل یک مجلس شورای اسلامی قوی و متفکر و متخصص در انتخابات اسفند 1394 جاری ، برای استفاده از شرایط جدید حضور در مجامع جهانی را نیز فراهم ساخت. صد البته سیاستهای جاری صدا و سیما باید بروز گردد و بجای تزریق ناامیدی نگاه امیدوار ی به آینده را در اذهان ایجاد کند.