کجاست آن شعور، حال و آینده نگری که بتواند بی کینه، حسادت و از سر دلسوزی برای کشور و نظام قدر فعالیتهای مرا بداند

یادآوری: روی سخن این مطلب بیشتر مسئولان دولتی، قضایی و امنیتی جمهوری اسلامی ایران است.
اگر عزت نفس بمن اجازه می داد!
در شگفتم از اخلاق و منش و کنش انسانی و اخلاقی خودم با افرادی که برای رسیدن به پول، قدرت دست به هرکار ی که از دستشان بر آید می زنند!. 
من هم اکنون در کنار خیل عظیمی از هموطنان همچنین دهها هزار فالور اروپایی و امریکایی در تویتر و فیسبوک و غیره دارم که اگر درخواست کنم هریک هر چقدر می تواند بمن هدیه کند ثروتی جمع می شود که چشم همه پول پرستان را کور می کند و یا من به دو دعوت نامه دولت امریکا برای گرین کارت و اقامت در امریکا محل نگذاشتم و به آن بی توجه ای نمودم در حالی که خیل عظیمی از مسئول و بچه هایشان و دیگران با خرج یک تا دهها میلیارد تومان در صدد اخذ این اقامت در امریکا و کانادا و یا اروپا هستند!.
آنوقت در کشور خودم عده ای با جعل و پرونده سازی گوهری توانمند چون بنده ناقابل را چنان در منگنه همه جانبه قرار می دهند تا به دلشان مانده! مثلا دق کنم بمیرم و یا ترک دیار کنم!.
آنهم بنده ای که اگر فعالیتهایم در شبکه های اجتماعی انگلیسی زبان امریکایی و فارسی زبان داخلی و خارجی نبود شاید در 20 سال گذشته جنگ عمده ای بین غرب و ایران اسلامی رخ داده بود. در واقع می خواهم بگویم اگر جنگ نشدن بین ایران و غرب در 20 سال گذشته 100 دلیل داشته است بدون تردید یکی از دلایل صدگانه آن فعالیتهای صلح طلبانه و تبلیغی بنده ضد جنگ بوده است. 
این نسبت برای برکناری عوامل ضد ایرانی در دولت ترامپ دقیقا کاربرد دارد یعنی بر کناری جان بولتون و برخی دیگر از چهره های ضد ایرانی و ضد جمهوری اسلامی ایران از حاکمیت امریکا اگر صد دلیل داشته است یکی از دلایل آن فعالیتهای اینترنتی و آگاهی بخشی بنده در امریکا از طریق اینترنت و شبکه های اجتماعی بوده است ، اما کجاست آن شعور و شوری که بی کینه و حسادت و از سر دلسوزی برای کشور و صلح جهانی قدر فعالیتهای مرا بداند؟!. آنهم فعالیتهای که با هزینه شخصی و بدون حمایت مالی و غیر مالی اشخاص حقیقی و حقوقی داخلی یا خارجی صورت گرفته است! .
جالب است که نه تنها این فعالیتهای بنده عمدا و از سر کینه و یا استدلالهای من درآوردی امنیتی و غیر امنیتی مورد بی توجه ای مسئولان ذی ربط قرار گرفته و می گیرد بلکه با ایجاد پرونده سازی در سال 75 و 78 و 83 و 93 بنده را وادار به استفعای اجباری و واگذاری زمین خود به یک بیستم قیمت واقعی آن به شهرداری نمایم تا از دید این جماعت ندانمکار در نهایت فشار و محدویت مالی و غیر مالی قرار بگیرم تو گویی نوعی سادیسم فردی و تشکیلاتی(امنیتی و غیر امنیتی) و دیگر آزاری برخی افراد و دستگاههای ذی ربط بر علیه من در حال انجام است.
چشم! جان کلام و نکته آخر: اگر دو پروندهای که در سال 98 با فراخوان آیه الله رئیسی رئیس محترم قوه قضاییه برای اعاده حق و حقوق قانونی و شرعی بنده در شعبه دیوان عدالت اداری کشور و دبیرخانه محترم دفاع از حقوق شهروندی طرح نمودم به نتیجه نرسد و انشالله مسئله کرونا تا حدی در سطح دنیا حل گردد که مسافرت را آسان گرداند حتما به درخواستهای مکرر شما پرونده سازان گرامی برای سفر به خارج لبیک خواهم گفت!.
تا شما راحت تر بتوانید به امور جاری اتان در امر خداپسندانه ثروت اندوزی و قدرت طلبی با توسل به پرونده سازی برای دیگران و استفاده از حربه ریا و تزویر بپردازید!.
بقول حافظ بزرگ:
خوش بود گر محک تجربه اید زمیان--- تا سیه روی شود هرکه در او غش باشد!
و اما بقول شهریار بزرگ نیز :
تا هستم ای رفیق ندانی که کیستم ... روزی سراغ وقت من آئی که نیستم