my opening letter to leader of I.R OF IRAN ABOUT USA-IRAN RELATIONS ETC,

نامه سرگشاده مهم بنده به رهبر انقلاب اسلامی در مورد رابطه ایران با آمریکا و روسیه و چین، بهمراه پیشنهادات سازنده

شاید این نامه سرگشاده مهم امروز، بنده به رهبرانقلاب اسلامی ایران، بتواند پنجره ی نو و امید بخش بین دو کشور آمریکا و ایران بگشاید

محضر رهبر گرانسنگ جمهوری اسلامی ایران، حضرت آیه الله خامنه ای. بعد از عرض سلام و ادب و تبریک عید سعید فطر احتراما موارد مهم زیر را تقدیم می نمایم:

 اگر دولت جمهوری اسلامی با تائید حضرتعالی توانسته با روسیه بر سر نوعی تقسیم منافع و هماهنگی امور (یا هر عنوان دیگری که بتوان به آن داد)درمنطقه و بویژه در سوریه به توافق و همکاری برسد، حتما میتواند با امریکا هم به توافق مشابه یا گسترده تر برسد، بویژه که آقای ترامپ در این پنج ماهی که  رئیس جمهور آمریکا شده است ، نشان داده است برغم شخصیت پرخاشگر و ستیزه جویش ،بشدت اهل معامله و بده بستان است. 

حضرت آقا:

اگر ایران اسلامی توانسته جدا نمودن 19شهر و استان ایران در زمان روسیه تزاری و اشغال ایران در دو جنگ اول و دوم و کشتار صدهها هزار نفر ایرانی توسط روسیه تزاری و کمونیستی را موقتا یا بطور دائم فراموش کند ، حتما خواهد توانست همین کار را در مورد جنایات و دخالتهای امریکا در کودتای 1332 و  جنایتهای دیگر امریکا نظیر زدن هواپیمای مسافربری و حمله طبس و غیره را نیز موقتا یا بطور دائم فراموش کند.

حضرت آقا:

اگر حضرتعالی توانسته اید با توجه به موارد فوق الذکر ، دوبار رئیس جمهور روسیه را به حضور بپذیرید، حتما صلاح بدانید خواهید توانست رئیس جمهور آمریکا را نیزدرتهران بحضور بپذیرید. فراموش نکنیم همین آمریکای جنایتکار با دادن اولتیماتوم حمله هسته ای به روسیه در پایان جنگ جهانی دوم روسهارا وادار نمود تا نیمه شمالی ایران را که روسیه حاضر نبود از اشغال خود در بیاورد، به ایران برگرداند، در غیر این صورت ایران کنونی توسط روسیه بازهم مثل دوران نکبت بار قاجار نصف شده بود.اشتباه نشود اصلا نمی خواهم بگویم غرب و 

آمریکا از روسیه و چین بهتر است. ابدا ، فقط می خواهم عرض کنم اگر با روسیه با این سوابق کار می کنیم تا آنجا که اجازه استفاده موردی از  پایگاه هوایی خود را  به اوبرای انجام عملیات در سوریه می دهیم، حتما باید بتوانیم با آمریکای که نوکران قدرتمند و ثروتمند عرب و غیر عرب منطقه ای و فرا منطقه ایش شمارش معکوس برای حمله به ایران اسلامی را آغاز نموده اند، نیز به توافقات مشابه بمنظور حفظ جان، مال و ناموس و از همه مهمتر استقلال و تمامیت ارضی ایران و ایرانی برسیم.

حضرت آقا:

   بنده ضمن تقدیم چکیده پژوهش اخیر خود در باره نتایج و دست آوردهای حدود 38 سال قطع رابطه سیاسی بین جمهوری اسلامی و آمریکا، از حضرتعالی تقاضا می نمایم تا در صورت صلاح دید دستور لازم جهت شروع مذاکرات بمنظور بازگشایی سفارتخانه های دو کشور و تجدید رابطه سیاسی با آمریکا را صادر فرمایید. اینکار می تواند ائتلاف غربی -عربی و اسراییلی ضد جمهوری اسلامی ایران را کاملا کیش و مات نماید و زمینه واقعی حل و فصل مسایل 

سوریه و لبنان و عراق و یمن و فلسطینیان و دیگر مسایل منطقه ای را یکبار برای همیشه تعیین تکلیف و یا حل و فصل نهایی نماید. همچنین این سیاست میتواند پرستیز سیاسی و اثر گذاری نظام جمهوری اسلامی را بر تحولات منطقه ای و جهانی صد چندان نماید و منافع مالی و سیاسی و اقتصادی و امنیتی سرشار و غیر قابل تصور را نصیب ایران ونظام جمهوری اسلامی ایران سازد.

حضرت آقا:

 اگر امروز جمهوری اسلامی را در مدیریت سازمانهای جهانی نظیر شورای امنیت سازمان ملل متحد و مجمع عمومی و هیئت ریسه بانک جهانی و صندوق بین اللملی پول و سازمان بین المللی انرژی هسته ای و مانند آن، بدلیل نفوذ جهان غرب و بویژه آمریکا در آنها، شرکت نمی دهند، بعد از احیای روابط و بازگشایی سفارتخانه های دو کشور ،بنده شکی ندارم چنین خواهدشد. اگر امروز به دارنده گذرنامه صادره از جمهوری اسلامی ایران ، برای ورود به برخی  کشورها ویزا نمی دهند و یا بسختی ویزا می دهند ، فردای تجدید رابطه با امریکا ، وضع چنین نخواهد ماند. صادرات کالاهای ساخت ایران به کشورهای مختلف در سرتاسر جهان( بدون کمترین اشکال تراشی در مبادلات بانکی و بیمه ای و حمل و نقلی و مانند آنها) صادر خواهد شد و سرمایه گزاریهای فراوانی در جمهوری اسلامی ایران انجام خواهد شد و مقبولیت نظام در داخل و خارج از کشور دو چندان خواهدشد.   

حضرت آقا:

 اشتباه نشود بنده نه در جوانی و نه اکنون علاقه ای به زندگی در آمریکا و یا اروپا نداشته و ندارم ، که اگر داشتم  دو مرتبه ای که وزارت خارجه وقت امریکا بی آنکه درخواستی داده باشم ، ایمیل حقیر را برنده لاتاری اخذ گرین کارت و اقامت دائم در امریکا  اعلام کرد ، مثل برخی از مسئولین در جمهوری اسلامی که بنا بر اظهارات مقامات محترم قضایی، دارای این کارت هستند ، بنده نیز این کارت را اخذ می نمودم.ضمنا از برخورد گاه ظالمانه و نامردانه و پرونده سازیهای کثیف و حق کشی های فراوان برخی افراد و نهادهای امنیتی شهرم، شیراز 

نیز(که همه آنها را هم سالهاست بخشیده ام ) دلگیر و فراری نشدم، که اگر شده بودم هم اکنون از شیراز مصدح اوقات شریف حضرتعالی نمی شدم.

حضرت آقا:

بنده همه عمرم تلاش کردم سالم زندگی کنم و حرف حساب آنهم از نوع پژوهش شده اش، بزنم(نظیرمفاد این نامه و صد ها هزار پست و یا مطلب منتشره در اینترنت و یا نامه نگاریهای خود به همه مسئولین و سران کشورها و سازمانهای بین اللملی مرتبط با فرهنگ و صلح 

جهانی و منافع و امنیت ملی ایران عزیز طی سنوان گذشته تا امروز).  خدا را شاکرم که برای همه اینکارهای فرهنگی و صلح طلبانه ای که بر اساس احساس وظیفه و نه سفارش کسی انجام داده و می دهم ،  ریالی پول ویا سر سوزنی رانت و کمک دریافت نکرده ام.

 

حضرت آقا:

بهر حال هر آنچه که در این نامه عرض کردم پِیشنهادات یک پژوهشگر و فعال اینترنت محور فرهنگ و صلح جهانی است که از سر دلسوزی و وظیفه تقدیم شد و نه چیزی بیشتر، صلاح مملکت خویش خسروان دانند. 

با تشکر- سعید شجاعی سعدی- شیراز

6 تیرماه 1396

--

www.saadiman.blogsky.com

www.twitter.com/shogaiee

shogaiee@gmail.com

همراه-09177151120

---

تقدیم چکیده نتیجه پزوهش اخیر خود

آیا این مطلب درست است که ادامه قطع رابطه سیاسی و بسته ماندن سفارتخانه هابین ایران و امریکا، یعنی لگد مال منافع ملی،صلح و امنیت منطقه ای و جهانی! و استقبال از جنگ و کشتارهای دسته جمعی؟!

-- 

نتیجه بررسیهای پژوهشی بنده نشان می دهد، قطع رابطه سیاسی بین ایران و آمریکا و بسته ماندن سفارتخانه ها در پایتخت های دو کشور نه در جهت تامین منافع و امنیت ملی دوکشور بوده و نه کمکی به صلح و امنیت جهانی نموده است، برعکس، عدم رابطه رسمی بین دو دولت بشدت بر عمق و گسترده اولا 

اختلافات بین دو دولت افزوده است ثانیا بردرگیری ها و نا آرامی های موجود درمنطقه خاورمیانه نیز افزوده شده است . کار بجایی رسیده است درصورتی که هرچه زودتر این رابطه برقرار نگردد ، متاسفانه، آتش جنگ کل منطقه خاورمیانه و حتی همه دنیا را فراگیرد. بنده در پژوهش خود دریافتم که دولتها می 

تواند با هم دوست نباشند ولی کانالهای رسمی ارتباط مستقیم بین خود را از طریق سفارتخانه هایشان (و نه دفتر حافظ منافع )حفظ کنند تا در مواقع ضروری با تبادل مستقیم مواضع از بروز جنگ و کشتار و نابودی ناخواسته، جلوگیری نمایند. در این تحقیق علمی دریافتم که بازیگران منطقه ای چون عربستان و 

اسراییل دقیقا با سوی استفاده از  عدم رابطه مستقیم بین ایران و امریکابوده است که توانسته اند، هم اکنون منطقه را تا مرز یک جنگ بزرگ و حتی جهانی پیش ببرند. پژوهش همچنین نشان داد ، کشورهایی چون روسیه و چین دقیقا با سوی استفاده از همین قطع رابطه بین ایران و امریکا بوده که توانسته اند 

منافع همه جانبه منطقه ای و جهانی خود را تا حدی به ضرر منافع ایران و امریکا و همچنین ضد امنیت و صلح جهانی پیش برند. همچنین در این تحقیق علمی دریافتم که سیاست شاه کهنسال و بیمار و ولیعهد جوان و کم تجربه عربستان در ضدیت با جمهوری اسلامی تا حدی ناشی ازسیاست بشدت احساسی ضد 

جمهوری اسلامی دولت آقای نتانیاهو در اسراییل است که در رابطه پنهانی بین نتانیاهو با دولت عربستان هماهنگ میگردد.در پایان پژوهش بنده به این نتیجه رسیدم از یک سو ، استمرار قطع رابطه سیاسی بین ایران و امریکا و بسته ماندن سفارتخانه ها ی دو کشور در پایتخت طرف دیگر ، عملا بی توجه ای به 

منافع و امنیت ملی دو کشور است و از سوی دیگر، نوعی بله گفتن به جنگ و کشتارهای دسته جمعی (آنهم از نوع جهانیش) و نه گفتن به صلح و امنیت منطقه ای و جهانی و صد البته لگد مال کردن بشریت و کرامت انسانی و حقوق بشر نیز است.نباید فراموش کرد که این دولت پرزیدنت کارتر در امریکا بود که رابطه سیاسی و دیپلماتیک خود را با جمهوری اسلامی ایران در سال 1358 شمسی قطع نمود و چه خوب 

است تا برای تجدید رابطه و بازگشایی سفارتخانه های دو کشور طبق عرق و قوانین بین المللی ، دولت آمریکا پیش قدم شود. رهبر انقلاب اسلامی بارها گفته اند ما تا ابد نمی خواهیم با امریکا قطع رابطه کنیم وبنده شخصا بر این باورم اگر دولتمردان آمریکا دست از غرور و تکبر بی جا بردارند، حتما رئیس جمهور آمریکا می تواند در تهران به ملاقات ایشان برود، همانطور که رئیس جمهور روسیه با آنهمه سوابق درخشان تاریخی روسیه نسبت به ایران و تمامیت ارضی و کشتار مردم ایران داشته!،بی هیچ غرور و 

تکبری و در نهایت احترام تا کنون دو بار در تهران به ملاقات ایشان رفته است ، چرا نباید دولتمردان آمریکایی چنین کنند؟!. به همین دلیل است که همواره هوش و ذکاوت پرزیدنت پوتین و مشاورانش را ستوده ام و بشدت از کم هوشی مشاوران پرزیدنت ترامپ انتقاد کرده ام. اگر از موافقان قطع رابطه و استمرار دشمنی بین دول ایران امریکا در این دو  کشور پرسیده شود، در این 39 سال قطع رابطه چه 

منافعی نصیب دو ملت و دو دولت شده است؟!، بسیار بعید است حتی تندرو ترین و متعصب ترین افراد در ایران ضد امریکا و در امریکا ضد جمهوری اسلامی ایران ،بجز دادن شعار و ناسزا ،بتوانند نتیجه ای ملموس و متقن ارایه نمایند، پس به امید بازگشایی سریع سفارتخانه های ایران و امریکا در تهران و واشینگتن.